Eerst alleen al de peertjes op de schaal, gewoon mooi die herfstkleuren en dan......
.......ja dan moeten ze er toch echt aan geloven. Schillen. Een beetje lastig, want de peertjes moeten heel blijven en dat betekent, dat ook de steeltjes er aan moeten blijven zitten. Maar goed, met een scherp mesje en wat geduld kom je een eind.
Dan heb je dus schillen......
...en blote peertjes. En die gaan in een grote pan, samen met rode wijn, een kaneelstokje, vanillesuiker, suiker en water (de peren net niet helemaal onder water).
Je brengt ze aan de kook en laat ze dan 3 uur lang op een laag pitje gaar, rood en zoet koken.
Je schept de peertjes voorzichtig uit de pan en legt ze in een schaal. Het overgebleven vocht kan je eventueel binden met een klein schepje aardappelzetmeel, dat je eerst met een scheutje water glad roert. Laat het 1 minuutje doorkoken en giet het over de peertjes.
Dan krijg je deze prachtige glanzende, geurende, zoete peertjes, die het wat mij betreft (wel afgekoeld) vooral als toetje goed doen, eventueel samen met een bolletje (kaneel)ijs.
Je weet gewoon niet wat je meemaakt..... je eet je vingers er bij op!
Voor de meeschrijvers onder ons, dit heb je nodig:
1 ½ kg Gieser Wildeman peertjes
2 ½ dl rode wijn
1 kaneelstokje
2 zakjes vanillesuiker
75 gram suiker
water
Aardappelzetmeel
Geniet van de herfst èn de peertjes!
